Triatlon Terheijden: Goud met grote zwarte rand

10 juni was de Terheijden triatlon, een mooie wedstrijd in het zuiden van het land. Na het voor het gevoel een zware wedstrijd afgelegd te hebben toch een overwinning geboekt. Al had ik dat tijdens het hardlopen niet echt meer verwacht. Overwinningen zijn leuk, maar vooruit kijken is leuker. Er is uiteindelijk nog veel te verbeteren. Wat volgende week tijdens NK na alle waarschijnlijkheid nog steeds niet goed zal zijn, maar waar komend jaar hard aan gewerkt zal moeten worden. Met de nadruk op herstel, want dat is wat ik na afgelopen winter wel geleerd hebben. Je kunt beter 1 dag extra rust nemen, dan 1 dag te veel getraind te hebben.

Maar terug naar de 10^e juni. De 1/8^e stond op het programma. 500 meter zwemmen, 20km fietsen en 5km hardlopen. Op zaterdag tijdens openwater training m’n grote teen opengehaald bij het uit het water komen. Dat was dus nog even afwachten hoe dat zou gaan met het hardlopen. Zondag wakker wordend om 7 uur na de kater van het Nederlands elftal op het verlies tegen Denenmarken kon ik nauwelijks op mijn tenen staan (heeft geen verband), daarnaast had ik verschrikkelijke spierpijn, overal in het lichaam. Mooie voorbereiding L. De start was al om 10:15 uur, veel te vroeg al zeg ik het zelf. Het zwemonderdeel was in het kanaal en het water had een temperatuur van 14 graden. Rrrr zelfs met wetsuit was het koud. Eerste meters gingen goed, ik had al gelijk de kop. Het zwemmen was overigens een heen en weer parcours. Aangekomen bij de boei, had ik een kleine 5 meter voorsprong. Ik had een grotere voorsprong gehoopt. Terugweg ging goed, maar al snel voelde ik mijn armen. Verzuring, k*t. Uiteindelijk volledig verzuurd in de armen. Nog in gehaald op het laatste moment en een derde persoon in mijn benen. Zelf in 6’34” gezwommen. Ingesloten door allemaal jeugdige atleten uit België. 2” voor mij en 2 er achter. Sinds donderdag een nieuw wetsuit, welke nog niet helemaal ingezwommen is. En of ik ben nog niet helemaal ingezwommen, overigens ook een goede reden. 

Tijdens de eerste wissel heb ik mijn slag geslagen. Ik ging er overheen en kwam er niet meer achter. Snelste wissel, erg blij #nieuwwetsuit. Fietsen begon zwaar, achterliggers kwamen wat dichterbij maar halverwege eerste ronde kon ik grote blad rijden en ben ik uiteindelijk alleen maar uitgelopen. Fietsen met een snelste tijd van 29’27” en een snelste 2^e wissel (zeer zeer blij, na altijd problemen te hebben gehad op deze tweede wissel, nu eindelijk de juiste veters gevonden in combinatie met de juiste wedstrijd schoenen) begonnen aan het (hard)lopen. Iets eerder al op het moment dat ik het parc ferme in kwam. Kramp. Rechter hamstring en linker kuit. K*t. Niet heel erg, maar wel aanwezig. Zoals altijd gaan eerste meters redelijk maar al snel werden de krampen erger. Dan sta je toch bijna helemaal stil. Weer aanzetten en dan sta je weer stil, één pas wandelen en weer door. Je licht voorop, kom op Wilbert. Dit gaan we toch niet meer uit handen geven. En weer een wandel pas. Dit wil ik niet. Langzaam tempo op geschroefd en weer krampen. Opnieuw ging het telkens ietsjes beter. Tweede ronde kon ik het tempo wederom opschroeven en nu dan ook vasthouden. Echter de tweede man in de wedstrijd Frederik Swannet was me op nog geen 5 meter genaderd en met 300 meter tot de finish werd het ‘der tod oder die gladiolen’. Moe was ik niet, want zo hard ging het niet. Maar zou de kramp terug komen, only God knows? Ik ging voor ‘die gladiolen’ en haalde er een volle laatste krachtsinspanning uit. Ik weet zeker dat ik harder dan Bram Som liep, helaas geen bewijs. Maar het belangrijkste voor nu, ik overwon met 11” verschil in een tijd van 58’04”. Zowel het zwemmen als het hardlopen kan nog veel verbeterd worden. Een iets wat betere voorbereiding kan ook geen kwaad. Vandaag was dan ook wel een voorbereidingswedstrijd en had dus ook maar een beetje gas terug genomen. Komende week taperen, goeie sportmassage meepakken. Herstellen en dan alles, alles, maar ook echt alles eruit voor NK sprint triathlon op 17 juni a.s. in Groningen.

Update: 14 juni. Afgelopen week is alles behalve dan soepel gelopen. Tijdens de wedstrijd heb ik iets aan mijn hak opgelopen. Wat het precies is weet ik niet, maar ik kan er niet mee wandelen, laat staan hardlopen. Zal ik herstellen voor aankomend weekend. NK sprint triathlon. Ik hoop het. Ik houd jullie op de hoogte.