NK sprint triathlon - voor nu alles gegeven, maar er zit zeker meer in.

Het eerste doel voor dit seizoen, het NK sprint triathlon, was het 8 maanden geleden. Het tweede doel het NK Olympic Distance van 18 augustus 2012. Helaas bleek in januari al dat een top 10 klassering er niet meer in zat. Blessureleed, veel blessureleed was de boosdoener. Want ik ben er van overtuigd dat als ik een ‘normale’ voorbereiding zou hebben gehad dit weldegelijk mogelijk zou zijn geweest, of anders een top 15. Voor nu heb ik met mijn 26^e plaats alles gegeven.

Het NK was de sprint afstand. 750 meter zwemmen, een driehoekig parcours. Daarna 5 ronden voor een totaal van 19km fietsen (stayer wedstrijd) en eindigen met 5km hardlopen. Dit NK was de tweede wedstrijd uit de nieuwe Lotto Eredivisie Triathlon. Na de eerste wedstrijden stonden we 15^e als team en dat wilde we nu wel graag verbeteren. Het Amsterdam Dolfijn Team bestond uit Aron, Jason, Bart en ik.

Start NK sprint triathlon - Door: Runnersworld Groningen

De start was om 15:30 (zondag 17 juni 2012) uur precies. Vanaf het strandje. Een fabuleuze start had ik. Als ik het goed kon zien, lag ik de eerste 25meter op kop. Maar ja, daar win je de race niet mee. Al snel werd ik zowel links als rechts ingehaald en overzwommen. Het werd zwaar. Net als een week eerder in Terheijden. De laatste meters waren erg stroef, volledig verzuurd. Als 27^e het water uit in 10’07”, matig! Ik had echt beter gehoopt en verwacht. Jammer van het zwemmen. Grote kans dat mijn wetsuit nog niet volledig ingezwommen was. Gezien ik het toen een kleine ander halve week in bezit had. 

Het zwemmen gevolgd door een iets wat minder goeie wissel. M’n wetsuit was bij de start dubbel gaan zitten, waardoor het nu niet goed om de voet heen kon.

 
Daarna de fout die ik vorig jaar gemaakt heb nu niet gemaakt, direct de voeten in de fietsschoenen, maar eerst volle bak om bij een groepje aan te kunnen sluiten en daarna pas de voeten erin. Wel gelukt, maar niet echt een goed groepje. Na ¾ ronde achterom kijkend zie ik een grotere groep met sneltreinvaart naderen. Na helemaal kapot te zijn achteraan aangesloten. Maar dat was de fout van dit jaar. Want op het moment dat ik rustig in het wiel zat bij te komen van mijn ¾ ronde volle bak gebeurde het vooraan en is het één mindere zwemmer gelukt om weg te rijden op een moment dat het wat inzakte (kwam ik pas achteraf achter).  Na een kleine ‘pauze’ te hebben genomen mede met de hulp van andere veel fietsers voor ons opgepeuzeld zodat wij aan het einde van het fietsen de 3^e groep waren. Voor ons op 20” de 2^e en  2’ daarvoor de 1^e groep. 

Aan het einde van het fietsen rijd ik als eerste het parc fermé in van onze groep (13 man) en heb ik een 14^e plaats als ik ook als eerste van de groep me op het loopparcours bevind. Zoals verwacht wordt ik ook al snel ingehaald door veel snel lopende atleten. Ik heb geen snelheid, maar wel kramp… Gelukkig nu de keuze gemaakt om even stil te staan en twee keer voor over te rekken.  Daarna kramp volledig weg en kon ik mijn ‘tempo’ weer oppakken. Uiteindelijk gelopen in 19’37”, dat is nou niet dat ik zeg whoo dat is snel. Na het fietsen lag ik 3^e in de categorie H.20. Met een normale winter had ik best een gooi kunnen doen op deze 3^e plaats op het NK. En met 18 rond zelfs een 2^e plaats. Maar statistieken zijn leuk, je moet het waar maken. En dat heb ik niet gedaan. Maar met mijn 26^e plaats voor nu heb ik wel alles gegeven wat er nu in zat.

Zoals verteld ging het dus niet alleen om de eigen prestatie, maar ook om de teamprestatie. Als team zijn we 12^e geworden, helaas zijn we in het totaal klassement niet van de 15^e plaats af, maar hebben we nu wel 3 teams voor ons in handbereik. In Stein aankomend weekend gaan we ze pakken.

Team prestatie:

Wilbert Grooters – 1:00:20
Aron van Ammers – 1:01:16
Bart Rijborz – 1:04:02
Jason van der Burgt – 1:07:08

NK sprint triathlon uitslag, zie link.
Eredivisie teamuitslag, zie link en link. 

Film verslag van het NK, iets wat lang, maar wel leuk:

Triatlon Terheijden: Goud met grote zwarte rand

10 juni was de Terheijden triatlon, een mooie wedstrijd in het zuiden van het land. Na het voor het gevoel een zware wedstrijd afgelegd te hebben toch een overwinning geboekt. Al had ik dat tijdens het hardlopen niet echt meer verwacht. Overwinningen zijn leuk, maar vooruit kijken is leuker. Er is uiteindelijk nog veel te verbeteren. Wat volgende week tijdens NK na alle waarschijnlijkheid nog steeds niet goed zal zijn, maar waar komend jaar hard aan gewerkt zal moeten worden. Met de nadruk op herstel, want dat is wat ik na afgelopen winter wel geleerd hebben. Je kunt beter 1 dag extra rust nemen, dan 1 dag te veel getraind te hebben.

Maar terug naar de 10^e juni. De 1/8^e stond op het programma. 500 meter zwemmen, 20km fietsen en 5km hardlopen. Op zaterdag tijdens openwater training m’n grote teen opengehaald bij het uit het water komen. Dat was dus nog even afwachten hoe dat zou gaan met het hardlopen. Zondag wakker wordend om 7 uur na de kater van het Nederlands elftal op het verlies tegen Denenmarken kon ik nauwelijks op mijn tenen staan (heeft geen verband), daarnaast had ik verschrikkelijke spierpijn, overal in het lichaam. Mooie voorbereiding L. De start was al om 10:15 uur, veel te vroeg al zeg ik het zelf. Het zwemonderdeel was in het kanaal en het water had een temperatuur van 14 graden. Rrrr zelfs met wetsuit was het koud. Eerste meters gingen goed, ik had al gelijk de kop. Het zwemmen was overigens een heen en weer parcours. Aangekomen bij de boei, had ik een kleine 5 meter voorsprong. Ik had een grotere voorsprong gehoopt. Terugweg ging goed, maar al snel voelde ik mijn armen. Verzuring, k*t. Uiteindelijk volledig verzuurd in de armen. Nog in gehaald op het laatste moment en een derde persoon in mijn benen. Zelf in 6’34” gezwommen. Ingesloten door allemaal jeugdige atleten uit België. 2” voor mij en 2 er achter. Sinds donderdag een nieuw wetsuit, welke nog niet helemaal ingezwommen is. En of ik ben nog niet helemaal ingezwommen, overigens ook een goede reden. 

Tijdens de eerste wissel heb ik mijn slag geslagen. Ik ging er overheen en kwam er niet meer achter. Snelste wissel, erg blij #nieuwwetsuit. Fietsen begon zwaar, achterliggers kwamen wat dichterbij maar halverwege eerste ronde kon ik grote blad rijden en ben ik uiteindelijk alleen maar uitgelopen. Fietsen met een snelste tijd van 29’27” en een snelste 2^e wissel (zeer zeer blij, na altijd problemen te hebben gehad op deze tweede wissel, nu eindelijk de juiste veters gevonden in combinatie met de juiste wedstrijd schoenen) begonnen aan het (hard)lopen. Iets eerder al op het moment dat ik het parc ferme in kwam. Kramp. Rechter hamstring en linker kuit. K*t. Niet heel erg, maar wel aanwezig. Zoals altijd gaan eerste meters redelijk maar al snel werden de krampen erger. Dan sta je toch bijna helemaal stil. Weer aanzetten en dan sta je weer stil, één pas wandelen en weer door. Je licht voorop, kom op Wilbert. Dit gaan we toch niet meer uit handen geven. En weer een wandel pas. Dit wil ik niet. Langzaam tempo op geschroefd en weer krampen. Opnieuw ging het telkens ietsjes beter. Tweede ronde kon ik het tempo wederom opschroeven en nu dan ook vasthouden. Echter de tweede man in de wedstrijd Frederik Swannet was me op nog geen 5 meter genaderd en met 300 meter tot de finish werd het ‘der tod oder die gladiolen’. Moe was ik niet, want zo hard ging het niet. Maar zou de kramp terug komen, only God knows? Ik ging voor ‘die gladiolen’ en haalde er een volle laatste krachtsinspanning uit. Ik weet zeker dat ik harder dan Bram Som liep, helaas geen bewijs. Maar het belangrijkste voor nu, ik overwon met 11” verschil in een tijd van 58’04”. Zowel het zwemmen als het hardlopen kan nog veel verbeterd worden. Een iets wat betere voorbereiding kan ook geen kwaad. Vandaag was dan ook wel een voorbereidingswedstrijd en had dus ook maar een beetje gas terug genomen. Komende week taperen, goeie sportmassage meepakken. Herstellen en dan alles, alles, maar ook echt alles eruit voor NK sprint triathlon op 17 juni a.s. in Groningen.

Update: 14 juni. Afgelopen week is alles behalve dan soepel gelopen. Tijdens de wedstrijd heb ik iets aan mijn hak opgelopen. Wat het precies is weet ik niet, maar ik kan er niet mee wandelen, laat staan hardlopen. Zal ik herstellen voor aankomend weekend. NK sprint triathlon. Ik hoop het. Ik houd jullie op de hoogte.